Onderwijs op afstand... we voelden het aankomen en opeens is het werkelijkheid. In het weekend ging het al vaak door mijn hoofd. De ideetjes kwamen 1 voor 1 omhoog. Ik liet ze weer gaan en wachtte tot we duidelijkheid kregen.
Maandag heeft Bor ons snel wegwijs gemaakt in Google Classroom. Ik ben Bor zo dankbaar want dit systeem voelt heel goed. Wat hebben we ook gelachen tijdens de instructie van het team: met z’n allen in een videogesprek om het even te proberen en samen even kort kijken naar de mogelijkheden. Na ons overleg ging ieder aan het werk om voor zijn eigen klas een lespakket samen te stellen. Eerst heb ik de ouderapp volgegooid met wachtwoorden en instructies voor het aanmaken van een account op Google Classroom. Jullie zullen wel gedacht hebben... Ik hoop dat het allemaal een beetje bij te houden was. Dinsdagavond zaten bijna alle kinderen al in het digitale klaslokaal. Sommigen waren razendsnel en konden niet wachten en hadden maandagavond al de eerste opdrachten gemaakt.
Dinsdagochtend werden de laptops door veel kinderen opgehaald. Fijn om elkaar even te zien en toch ook wat onwennig en gek. Geen handen schudden, geen knuffels en elkaar vooral wat ongemakkelijk aankijken en al snel ook weer een fijn gesprekje. Daarna snel over tot de orde van de dag en de formulieren innemen en alle benodigde spullen verzamelen. Ik vond het fijn om veel kinderen en ouders even te zien. Ik besef tegelijkertijd dat dit online lesgeven ook ontzettend veel van jullie als ouders vraagt. Het zal een flinke klus zijn. Wie weet levert het ook weer veel moois op. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de afgelopen twee dagen veel geleerd heb en ook veel geluksmomentjes voelde. Ik leerde nieuwe mogelijkheden kennen en zag kansen.
Het lespakket probeer ik zoveel mogelijk aan te laten sluiten bij wat wij normaal gesproken in de klas doen. Zo staan er filmpjes klaar waarmee de dag gestart kan worden, heb ik audiofragmenten gepost van ons voorleesboek, zijn er creatieve opdrachten (met instructiefilmpje) en wordt er geoefend voor de musical. Daarnaast oefenen we voor rekenen, taal, spelling en begrijpend lezen op de manier zoals de vragen straks in de IEP-eindtoets gesteld zullen worden. Ook staan er filmpjes klaar van geschiedenis, aardrijkskunde en burgerschap.
Ik vind het leuk om online de reacties van de kinderen te lezen. Ze zijn vooral heel blij met de voorleesfragmenten en ervaren die als rustgevend. Fijn om te lezen wat helpend is, want dan kan ik daar meer van doen. Dinsdagmiddag zat ik in de klas aan mijn bureau voor te lezen in een leeg lokaal. Het klonk anders en voelde anders en ik hoopte dat Bor, die nog aanwezig was, en de opvang niet mijn klas in zouden lopen, want dan kon ik opnieuw beginnen. Nu ik de reacties van de kinderen heb gelezen weet ik dat ondanks mijn gekke gevoel tijdens het voorlezen het het waard is om te blijven doen. Mail van ouders en kinderen probeer ik zo snel mogelijk te beantwoorden, zodat een ieder weer verder kan. De cadeautjes in mijn mailbox zijn de gemaakte tekeningen van de creatieve opdracht. De kinderen sturen hier een foto van in. Ik merk hoe trots ze zijn op het resultaat. Dat geeft een goed gevoel.
De komende weken zullen we samen steeds verder ontwikkelen en verbeteren. Ik ben trots op onze start. Razendsnel was alles voor elkaar. Dank lieve ouders voor de manier waarop jullie ons helpen om dit mogelijk te maken. We maken er het beste van de komende weken. En dat ik de fysieke aanwezigheid van de kinderen verschrikkelijk mis, dat lijkt mij wel logisch! De lach van jullie kanjers, de gezellige kletspraatjes en de serieuze gesprekken en zorgen die zij met mij delen. Deze situatie doet ons beseffen hoe waardevol de tijd samen is. En ook in deze situatie ontdekken we op een andere manier mooie momenten waarvan we het bestaan nog niet kenden. Er blijft straks vast iets moois van over als we weer gewoon op school les kunnen geven.
Facebook